Van angst naar vertrouwen

Oh ik wil altijd zo veel. Herken je dat? Website up to date houden, artikelen lezen, podcast luisteren, dingen terugkijken, huishouden, tijd voor de kids. Ik schiet dan in de modus “zo veel te doen, zo weinig tijd”. Als ik in deze modus schiet, voel ik me heel onrustig en angstig. Want kom ik ooit wel waar ik wil zijn? Ga ik daar op deze manier wel komen? Moet ik niet meer er mee bezig zijn? Hoe kan ik er meer mee bezig zijn? Ik voel me gehaast en opgejaagd. Door mezelf. En ik bereik ermee dat ik vast loop. Ik ben niet meer creatief en weet over iets heel simpels niet welke keuze ik moet maken. Ik zit letterlijk vast.

Het gekke is, dat ik dit vooral ervaar op vrije dagen. Wanneer ik dus eigenlijk wel de tijd heb, ondanks dat ik natuurlijk twee kindjes heb rond lopen. Maar dat even terzijde. Op werkdagen ga ik maar gewoon door. En accepteer ik het veel makkelijker dat ik tot een bepaalde tijd niets voor mezelf of voor mijn onderneming kan doen.

Het enige wat mij helpt in deze modus, is afstand nemen. Niet meer over nadenken. Gedachten stoppen, en niets doen. Letterlijk niets doen. Mijn telefoon laat ik expres in de keuken liggen en ik ga even op de bank liggen. Door er niet meer over na te denken, en mijn rustmoment te pakken kan alles daarna weer stromen en voel ik me weer goed.

Het helpt mij als persoon ook enorm om dingen op te schrijven. Bijvoorbeeld dat ik de tijd niet hoef te controleren, dat ik mag blijven geloven in mijn verlangens ook al zijn ze nu nog niet zichtbaar, en dat er geen eindbestemming is. Genieten van het proces is namelijk ook zó belangrijk.

Ik kan de hoe en wanneer weer loslaten en me enkel weer focussen op de wat en waarom. En in déze modus: krijg ik alles gedaan♡